والدین همیشه خوشایند نیست. مواقعی وجود دارد که همه چیز انباشته می شود؛ شما نخوابیده اید، کودک نوپای شما صبحانه اش را روی زمین می اندازد، و همه چیز به یکباره خراب می شود. در نهایت خونسردی خود را از دست می دهید. شاید بیشتر از آنچه دوست دارید. جدا از انجام کارهای داخلی برای بهبود این واکنش های ناسالم، متوجه می شوید که چگونه اشتباهی را که مرتکب شده اید جبران کنید و آن را با کودک خود اصلاح کنید.
هر پدر و مادری با آن لحظاتی روبرو می شود که به خود می گوییم: “اوه، من فقط عصبانی شدم. حالا چی؟»
تشخیص و داشتن اشتباهات خود با فرزندانتان یکی از بهترین کارهایی است که می توانید در تربیت فرزند انجام دهید. به هر حال، شما نمونه همه چیز برای آنها هستید. آنها به نوبه خود یاد می‌گیرند که چگونه اشتباهات خود را از شما الگوبرداری کنید.
هنگامی که پس از فریاد زدن فرزندانتان از آنها عذرخواهی می کنید، چند درس باورنکردنی از زندگی به آنها می آموزید.
- همه ما اشتباه می کنیم و این اشکالی ندارد.
- ما مسئول احساسات دیگران نیستیم.
- مامان کامل نیست شما همچنین مجبور نیستید باشید.
- بخشش.
وقتی عذرخواهی نکنیم چه اتفاقی می افتد؟
- ما فرزندانمان را گیج می‌کنیم – چگونه می‌توانیم از آنها انتظار داشته باشیم که صاحب اشتباهاتشان شوند، در حالی که نمی‌توانیم ابتدا آن را برای آنها الگوبرداری کنیم.
- آنها شروع به فکر می کنند که آنها مشکل هستند، نه پاسخ شما.
- ما به آنها این باور را می‌کنیم که مسئول احساسات و عواطف قوی ما هستند.
- ما در آموزش رفتارهای مردم پسندانه به آنها نقش داریم.
- فرزندان شما مثل همیشه حق با شما را می بینند، که باعث می شود فکر کنند همیشه اشتباه می کنند.
تواضع نکردن در برابر فرزندان عواقب زیادی دارد، نه تنها در زندگی آنها بلکه در زندگی شما. حتی بیش از آنچه که تصور می کنید بر روابط شما تأثیر می گذارد. مالکیت اشتباهات خود راهی قدرتمند برای برقراری ارتباط با فرزندتان است. این به آنها نشان می دهد که شما انسان هستید، نه کامل. برای کودک می تواند آسان باشد که والدین خود را کامل ببیند. به هر حال، ما هستیم که مدام رفتار نادرست آنها را اصلاح می کنیم. اما اگر آن را با تشویق، لطف و فروتنی متعادل نکنیم، دیدگاه آنها نسبت به خود و شما کاملاً منحرف خواهد شد.
پس وقتی سر فرزندتان به هم ریخته و فریاد زده اید چه باید بکنید؟ چون بیایید با آن روبرو شویم. همه ما خونسردی خود را از دست می دهیم. در اینجا چند پاسخ عالی وجود دارد که به فرزند شما کمک می کند تا آنچه را که اخیراً اتفاق افتاده به سلامت پردازش کند.
۱. «نباید با شما اینطور صحبت می کردم. این اشتباه بود. میتوانی من را ببخشی؟”
این ساده و سرراست است. شما به آنها ظلم کردید و اکنون این قدرت را دارید که آن را اصلاح کنید. این مدل برای آنها نه تنها دفعه بعد که مرتکب اشتباه می شوند پاسخی سالم خواهد داشت، بلکه تشخیص می دهند که شما هم کامل نیستید!
۲. «شما لیاقت این را ندارید که با شما اینطور صحبت شود. متاسفم. منظورم این بود که بگویم.»
اشاره کردن به کودک شما شایسته این نیست که با او صحبت شود به او کمک می کند ارزش خود را ببیند. این همچنین آنها را برای موقعیت هایی که ممکن است در روابط دیگر آماده می کند.
۳. «آیا می توانیم یک بار دیگر انجام دهیم؟ من از نحوه صحبتم با شما خوشم نمی آید. متاسفم.”
درخواست برای تلاش مجدد راهی عالی برای اصلاح یک اشتباه است. آنها همچنین از این موضوع یاد خواهند گرفت و امیدوارم روزی از آن در کمربند ابزار ارتباطی خود استفاده کنند.
۴. «احساسات من مسئولیت من است، نه شما. اشکالی ندارد که من با شما اینطور صحبت کنم. متاسفم.”
یک راه عالی دیگر برای استفاده از یک لحظه چالش برانگیز برای یک لحظه قابل آموزش. اشاره به این واقعیت که آنها مسئول احساسات شما نیستند، به آنها کمک می کند تا از آن تمایلات مردم پسندانه که بسیاری از ما با آنها دست و پنجه نرم می کنیم دوری کنند.
۵. «متاسفم که خونسردی خود را از دست دادم. من در تیم شما هستم در حال حاضر در چه زمینه ای می توانم به شما کمک کنم؟»
به آنها یادآوری کنید که در تیم چه کسی هستید، راهی عالی برای برقراری ارتباط با فرزندتان پس از فریاد زدن شما است. شما به آنها یادآوری می کنید که بهترین ها را برای آنها می خواهید و هنوز آنجا هستید.
گاهی اوقات، همه ما فقط نیاز به یک مکث داریم.
لحظاتی در روابط ما وجود دارد که ممکن است احساس کنید قادر به پاسخگویی سالم نیستید. این زمان بسیار خوبی است تا زمانی که شما و فرزندتان آرام شده اید، خود را از این موقعیت دور کنید و دوباره مسائل را مرور کنید.
آن وقت است که می توانید چنین چیزی بگویید.
“مامان خسته است و نیاز به استراحت دارد، درست مثل شما که گاهی اوقات انجام می دهید. آیا می توانم تو را نگه دارم تا زمانی که هر دو آرام شویم؟»
کاملاً اشکالی ندارد که استراحت کنید و آرام شوید. همانطور که فرزندان ما وقتی احساساتشان از کنترل خارج است نمی توانند تصمیمات خوبی بگیرند، همین موضوع را می توان در مورد ما نیز گفت. این همچنین می‌تواند به آنها کمک کند وقتی احساس می‌کنند چه چیزی بگویند.
اما بعد از اینکه آرام شدید، وضعیت را دوباره بررسی کنید و از اینکه خونسردی خود را از دست داده اید عذرخواهی کنید.
امیدوارم دفعه بعد که خونسردی خود را از دست دادید این عبارات به شما کمک کند! بعد از اینکه خونسردی خود را از دست دادید چه چیزهایی می گویید؟ در زیر نظر بدهید!
